22 december 2012 - Lone Pine - Amargosa Valley



Deze morgen werden we rond 6u wakker door een bijzonder krachtige wind.  Toen we buiten kwamen stapten we precies de diepvriezer in...zó koud.  Zo'n minus 8 graden Celcius en daarbovenop die stormachtige wind.  We waren echter al "tevreden" want van de voorspelde regen was nog niets te zien.
Iets na 8 u vertrokken we al richting Alabama Hills.


Gisteren waren we er al doorgereden, vandaag zouden we op zoek gaan naar enkele arches.  Daarvoor rij je best de Movie Road in.  Van hier kan je hier talloze dirt roads rijden.








Eén van de bekendste bogen in de Alabama Hills is ongetwijfeld Mobius Arch.




het is tenslotte bijna Kerstmis...
Heel dichtbij ligt ook Lathe Arch.


Wij kunnen echter niet geloven dat er in dit prachtige gebied maar 2 arches zouden te vinden zijn, en dan nog diegene die "iedereen" op de foto heeft.  We gaan dus op zoek naar minder bekende bogen en na een tip van een fotograaf uit Los Angeles rijden we dieper de Alabama Hills in.





Uiteindelijk komen we bij deze prachtige arch, niet direct de klassieke vorm,  maar daarom niet minder mooi :



En iets verder vinden we de top of the bill, een double arch :



als we van de andere kant door onze zoeker kijken twijfelen we niet lang hoe we die gaan noemen...SKULL ARCH.





Ondertussen ziet het er naar uit dat de Sierra Nevada niet hoog genoeg zal blijven om de wolken tegen te houden...






Het wordt dus hoog tijd om richting Death Valley te vertrekken.  We passeren opnieuw langs Owens Lake.




In Death Valley waren we ook afgelopen april, maar omdat op deze reis ook mijn oudste zoon van de partij is, en die nog er nog niet geweest is, hadden we besloten om nogmaals dit bijzonder mooie National Park te bezoeken.  In april was Death Valley, samen met Joshua Tree, de grootste verrassing van onze reis. We zagen er dan ook helemaal niet tegenop om er nogmaals een dag door te brengen.  In die periode van het jaar is het er bovendien bijzonder aangenaam toeven.  Omwille van de korte dagen (bovendien verdwijnt de zon ook snel achter de bergketen van de Telegraph Peak) zijn we van plan om deze keer enkel nog eens de highligths te gaan bezoeken én Mosaic Canyon.


Death Valley is de heetste plek op aarde en de droogste plaats van Noord-Amerika. De hoogste temperatuur hier ooit gemeten is 56,7 °C, op 10 juli 1913. Het gebied is zo droog omdat de Sierra Nevada, met zijn hoge toppen, tussen Death Valley en de Stille Oceaan ligt, waardoor regenwolken zelden of nooit tot hier kunnen komen.  Er valt hier dan ook minder dan 50 mm regen per jaar. In de maanden juli en augustus worden extreem hoge temperaturen gemeten, oplopend tot 55 graden Celsius of hoger. De hoogste gemiddelde maximumtemperatuur bedraagt 46,6 °C in de maand juli. Vanaf mei tot september overschrijdt het kwik geregeld de 50 graden Celcius.
Ook al valt er weinig regen, er kunnen in de canyons onderaan de bergen toch overstromingen optreden. De bodem kan, o.a. door het vrijwel ontbreken van plantengroei, vrijwel geen water opnemen. In Golden Canyon bvb werd de wegverharding in 1976 volledig weggespoeld.

Komende van Lone Pine is een eerste bijzonder mooi uitzichtpunt Padre Crowley Point.





We rijden via de US-190 en dit is met grote voorsprong de mooiste weg om Death Valley binnen te rijden.  De ganse route is eigenlijk van een bijzondere schoonheid.






 



Het eerste levende wezen dat we hier ontmoeten is opnieuw een coyote, wie weet is het niet onze zelfde vriend die we ook in april ontmoetten...




Volgende bestemming is Mosaic Canyon.





Deze canyon, net zoals zovele, ontstond miljoenen jaren geleden doordat er scheuren in het landschap ontstonden, waarna water de wanden van deze scheuren langzaam maar zeker glad schaafde. Hier is goed te zien hoe enorme vloedgolven een landschap overhoop kunnen gooien. In deze kloof overheerst de chaos. Rotsen liggen door elkaar gesmeten alsof ze niets wegen.
Er kan een korte (1600 meter) of langere (6,5 kilometer) wandeling gedaan worden. Het mooiste stuk is veruit het eerste deel van de canyon. Op bepaalde plaatsen zijn de wanden zo dicht bij elkaar dat je er nauwelijks door kan.  Heel mooie, eenvoudige wandeling.











Vervolgens gaat het richting Badwater, het laagste punt van de VS, 85,5m onder de zeespiegel.  Heel merkwaardig is dat de het hoogste punt van Death Valley (Telescope Peak) hier op amper 50 km, in vogelvlucht, vandaan ligt.





Badwater zelf bestaat uit een kleine poel die ontstaan is uit een bron vlak naast de weg. De grote hoeveelheid zout uit het omliggende bekken zorgt er echter voor dat het water in de poel niet drinkbaar is, vandaar de naam "Badwater" (slecht water). In de poel kunnen toch enkele planten en dieren overleven, zoals pickleweed en de badwaterslak.  Het laagste punt is eigenlijk niet de poel zelf, maar ligt wel enkele mijlen verderop westwaarts.










Devils Golfcourse laten we deze keer links liggen (ook letterlijk) en rijden direct naar Artist Drive, een éénrichtingsweg met bijzonder mooie,  kleurrijke uitzichtpunten, zeker naar de avond toe...













Hier vind je ook Artist Palette.




Het wordt stilaan donker en we rijden nog snel naar Zabriskie Point, één van de bekendste uitkijkpunten van Death Valley. Het wordt gekenmerkt door zijn veelkleurige duinenlandschap waar zo goed als niets leeft. De plaats is vernoemd naar de onderdirecteur van de Pacific Coast Borax Company: Christian Brevoort Zabriskie (1864 - 1936).







We rijden ook nog de dirt road 20 Mule Team Canyon Road.  Hier reden, tussen 1883 en 1889, 20 teams met karren volgeladen met borax, afkomstig van de nabijgelegen boraxmijn.  De karren werden voortgetrokken door muilezels, vandaar de naam. 





Het is echter te donker geworden voor foto's en ook Dantes View doen we deze keer niet aan.  Dantes View, het hoogst gelegen uizichtpunt in Death Valley.  Van hieruit kan je, bij goede weersomstandigheden, Mount Whitney zien in de Sierra Nevada.  Maar je ziet er bovendien zowel het laagste (Badwater, -86m) áls het hoogste punt van Death Valley (Telescope Peak, 3.368m).  Dantes View ligt 1.700m hoger dan Badwater en de temperatuur is er gemiddeld zo'n 20°C lager dan beneden.
De naam 'Dantes View' is een verwijzing naar de Italiaanse schrijver Dante Alighieri en de beschrijving in zijn La Divina Commedia van de diepte van de hel.  Voor video/foto's van beide punten verwijs ik graag naar onze blog van de aprilreis 2012.



We komen om 17u15 aan bij ons hotel Longstreet Inn & Casino, 5 meter voorbij de staatsgrens Californië- Nevada en daardoor dus een 100% legale casino.  We sliepen hier ook in april en vonden het een heel goede verblijfplaats.  Zowat de helft van de prijs van de logies in Death Valley zelf, heel wat meer comfort en een goed restaurant om de dag te beginnen en/of af te sluiten.

Overnachting in : Longstreet Inn & Casino
Aantal gereden km : 330

2 opmerkingen:

  1. Die foto van de weg Death valley in, vind ik zo mooi!Zal wel heel anders zijn Death Valley in de winter, alleen de korte dag vind ik jammer deze periode. Veel plezier nog in LV.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Death Valley is inderdaad helemaal anders in de winter. In de echte zomer waren wij er, gelukkig, nog nooit, maar het is ook een groot verschil met april bvb veel warmere kleuren.
    Anderzijds zou ik iemand die echt Death Valley voor de eerste keer wilt bezoeken nooit aanraden om dat in de winter te doen, net omwille van die korte dagen. Of je moet er absoluut 2-3 dagen verblijven. De temperaturen zijn wel heel aangenaam...zo lang de zon schijnt. Nu opnieuw opgestaan met stralende zon en blue sky.

    BeantwoordenVerwijderen