16 december 2012 - Brussel - Philadelphia - San Francisco


Om 10u55 vertrokken uit Brussel met US Airways 751 naar Philadelphia (8u50 vluchttijd)
We komen een half uur vroeger dan voorzien aan in Philadelphia waardoor we zo'n 2u45 min wachttijd hebben.  Zowel immigrations als customs gaan bijzonder vlot, méér nog, we zijn telkens gewoon de eerste...
We hebben dus ruimschoots de tijd om rustig nog iets te eten en naar de gate te gaan.

Vertrokken om 16u30 met US Airways 655 naar San Francisco (vluchttijd 6u20min). Een half uur vertraging maar eigenlijk gewoon te wijten aan het aanschuiven op de startbaan.  Hier waren we pas de tiende in de rij.

Na een vlucht waarbij de eerste 2 uur redelijk "bumpy" waren en er zelfs niets kon opgediend worden, komen we om 20u plaatselijke tijd aan in San Francisco.
Hier hebben we uiteraard geen douane meer, maar het duurt ontzettend lang vooraleer de eerste valiezen op de transportband verschijnen.  Voortdurend blijken er technische problemen te zijn waardoor de band meer stil staat dan dat hij draait.
Bovendien blijkt 1 valies niet mee te zijn, en inderdaad, na navraag, blijkt die op de volgende vlucht te zitten!
Een "geluk" bij een ongeluk : die komt binnen 3 kwartier aan.  Uiteraard brengen ze die direct naar het hotel, maar wanneer?  We besluiten dan ook maar te wachten in de luchthaven zelf.
Niet bepaald leuk om dat nog te moeten meemaken na zo lang onderweg te zijn.

Vermits we morgen een bezoek brengen aan San Francisco gaan we nu onze auto nog niet ophalen.  Na een telefoontje naar het hotel komt het shuttlebusje ons ophalen en is het uiteindelijk na 22u30 als we eindelijk in het hotel zijn.  Korte tijd later zijn we in dromenland nadat we 27u geleden voor het laatst ons warme bed gevoeld  hadden...

Overnachting in Howard Johnson Express San Bruno
Aantal km gereden :0

17 december 2012 – San Francisco


Zoals gewoonlijk na een vlucht naar de VS zijn we heel vroeg wakker. En onmiddellijk hebben we een déjà-vu van onze laatste Alaskareis : opstaan met stromende regen. Wat wordt dat vandaag met onze city trip...in een open top bus!?! Na een, volgens Europese normen, basic ontbijt (maar wel voldoende) nemen we de gratis shuttle van het hotel naar de luchthaven (5 min) en daar de BART (Bay Area Rapid Transport), de metro naar downtown. Amper een half uurtje later staan we al bij het city center, het prachtige stadhuis van San Francisco.

San Francisco is na New York de dichtstbevolkte stad van de Verenigde Staten en ontstond tijdens de Gold Rush. De bekende diep oranje Golden Gate Bridge herinnert aan de tijd dat goudzoekers per boot toekwamen in de baai. De energie en de bedrijvigheid van die tijd is altijd blijven bestaan en zelfs na de grote aardbeving en brand in 1906 bleef de bevolking niet bij de pakken zitten. Tegenwoordig is San Francisco een stad met wereldfaam. Denk maar aan de steile straten met de historische kabeltrams, de mist die van over de baai een schaduw op de stad werpt, de homogemeenschap die er niet in een hoekje wordt geduwd, de grote bedrijven Apple en Levi Strauss & Co die er het levenslicht zagen en de flowerpowercultuur in de jaren zestig die hippies van overal naar de stad lokte. De rijke geschiedenis en de mengelmoes van culturen, ideeën en opvattingen maken van San Francisco een rijke en verrassende wereldstad.

Terwijl we nog in de metro zitten begint het regenen al te stoppen en als we uitstappen is het zo waar helemaal droog. Het wordt dus toch geen doorweekte dag.
Ik had al van thuis tickets gereserveerd voor de hop-on hop-off bustour van Big Bus Tours waardoor we geen tijd meer verliezen om ergens tickets te gaan kopen. We stappen op aan het Civic Center. Aan volgende stops (20 in totaal) kunnen we af/opstappen :

Civic Center : dat is het stadsgedeelte rond het stadhuis van San Francisco dat één van de mooiste Beaux-Arts gebouwen van de Verenigde Staten is. Het enorme gebouw bezet twee huizenblokken en bij de bouw was de grootsheid ervan symbolisch voor het groeiende belang van de stad San Francisco.





Fulton Street : In deze buurt staan heel wat majestueuze klassieke gebouwen zoals het operagebouw en de bibliotheek naast enkele modernere openbare gebouwen zoals de Symphony Hall.

Alamo Square : met de pittoreske Victoriaanse rijhuizen. Zodra ze geschilderd zijn in minstens 3 kleuren, om hun architecturale details kracht bij te zetten, worden ze "de Painted Ladies" genoemd. Ze behoren tot de meest gefotografeerde gebouwen van San Francisco. De huizen, die op een heuvel gelegen zijn van waaruit men een prachtig zicht heeft op de stad, geven een mooi beeld van hoe San Francisco er in de 19e eeuw uitzag. De bekendste en populairste Painted Ladies zijn die in Steiner Street aan het Alamo Square. Ze zijn al in ongeveer zeventig films, reclamespots en televisieprogramma’s voorgekomen.






Stanyan Street : de wijk Haight-Ashbury - ook kortweg gekend als ‘The Haight’ - wordt nog steeds geassocieerd met de hippies uit de jaren 1960, toen de wijk het centrum was van de hippiecultuur. Het is misschien wel de leukste buurt van San Francisco. Aanvankelijk was het een buurt waar de rijken zich vestigden om net buiten de drukke stad te kunnen wonen, vandaar de mooie victoriaanse huizen. Maar vanaf de jaren dertig vond ook een alternatieve middenklasse de weg naar Haight Ashbury. De victoriaanse huizen werden onderverdeeld in appartementen en de lage huurprijzen trokken een bohemienachtig allegaartje aan. Tijdens de ‘Summer of Love’ kwamen zo’n 75.000 jongeren naar de stad en daarbij vormde Haight Ashbury het centrum van de vrije liefde, muziek en drugs. Deze extreme sfeer kan je er nog altijd opsnuiven in het straatbeeld.







Golden Gate Park : is het bekendste park van San Francisco (411 hectare groot en daarmee groter dan Central Park in New York) en het derde meest bezochte stadspark van de VS. De geschiedenis van het park gaat terug tot 1870 toen het gebied niet veel meer te bieden had dan een hoop zandduinen. Binnen het park ligt ondermeer The Japanese Tea Garden die in de 19e eeuw werd aangelegd ter gelegenheid van een tentoonstelling. Het is tegenwoordig één van de populairste attracties in het park en is wellicht het mooiste stukje Golden Gate Park. De tuin werd in 1894 speciaal voor de Midwinter Fair aangelegd. Blikvangers zijn de bloeiende kerselaars in april, de sterk gekromde Moon Bridge en de grootste bronzen boeddha buiten Azië. Voor vele San Franciscanen is de Japanese Tea Garden de ideale plaats om helemaal in het park op te gaan en de stress van de stad achter te laten.

Ook de 22 hectare grote botanische tuin is een onderdeel van het Golden Gate Park. Ongeveer 7.500 verschillende soorten planten kan men hier terugvinden, verspreid over verschillende habitats gaande van mediterrane tot tropische.

Hier vindt men ook The California Academy of Sciences, één van de grootste musea ter wereld van natuurwetenschappen.


Een ogenblik wanen we ons opnieuw in Yellowstone want ineens zien we...bizons...(maar we zijn te laat om een foto te nemen...)

Ze zitten wel achter een omheining en hun aanwezigheid in de Bison Paddock dateert al van in 1891...hun voorouders uiteraard...De Buffalo Paddock toont de uitgestrektheid van het Golden Gate Park aan. De grote bizonweide is namelijk een van de vele vergeten plekjes van het park. Toen het park opende in 1891 kon de timing niet beter zijn. In die tijd hadden de grootste landdieren van Noord-Amerika het heel moeilijk om te overleven en werden ze zelfs met uitsterven bedreigd. Meer dan een eeuw later kan je hier nog steeds genieten van een grote populatie grazende en spelende ‘buffalos’.

We rijden vervolgens over de Golden Gate Bridge naar het North Vista Point.



Golden Gate Bridge - North Vista Point : hier stappen we af omdat je van hieruit de peilers van de brug in 1 lijn kan fotograferen, wat niet lukt van bij South Vista Point.





We steken de 2,7km lange brug te voet over. Dit is een heel aparte sensatie om de de oceaan 70 meter onder ons te zien, een helikopter onder ons te zien doorvliegen, zicht op downtown San Francisco en Alcatraz en heel wat pelikanen die hier hun vaste stek hebben. 











Het geeft ons ook de kans om de brug vanuit verrassende perspectieven te fotograferen.











Golden Gate Bridge - South Vista Point : een technisch meesterstuk vol superlatieven. De brug was, toen ze in 1937 na vier jaar constructie voltooid was, de langste en hoogste hangbrug ter wereld. Maar bovenal is dit staaltje van ingenieurskunst een prachtig monument, dat met de rode kleur fel afsteekt tegen de omgeving. Sinds de opening is ze slechts 3x afgesloten geweest omwille van hevige stormwinden.

Vandaag geen sprake van de beruchte mist : we zien de brug in al haar glorie en er komt zelfs meer en meer blauw in de lucht. Veel zomerse toeristen zien de brug nooit vermits ze dan grotendeels in een grijze mistsluier gehuld is, we prijzen ons dan ook bijzonder gelukkig, niet in het minst omdat het deze morgen zo slecht begon.

Bij South Vista Point staat heel wat info over de brug en het loont ook zeker de moeite om eens onder de brug door te lopen.




















Joseph B. Strauss (op onderstaande foto vóór "zijn" brug) was de hoofdingenieur en werd bij zijn taak geholpen door Charles Alton Ellis. De architect van de brug was Irving Foster Morrow. Toen Charles Ellis meer aandacht in de media kreeg, ontsloeg Strauss hem op staande voet en zijn naam
mocht niet vernoemd worden inzake de bouw van de Golden Gate Bridge. Ellis' vervanger werd Clifford Paine. Ook hij kreeg meer aandacht in de media dan Strauss zelf, dus besloot Strauss dat ook Ellis nergens vernoemd mocht worden. Zijn naam is enkel te zien op een herdenkingsplaat op de San Francisco toren. Ondanks het feit dat Strauss de belangrijkste bijdrage leverde bij de bouw van de brug, kreeg hij veel negatief commentaar door zijn egoïsme.



We stappen terug op de bus bij South Vista Point en rijden opnieuw (een andere mogelijkheid is er niet) de brug over naar het North Vista Point. Hier stappen we uiteraard niet meer af maar rijden, andermaal over de Golden Gate Bridge, terug richting San Francisco.



Volgende stops van de bus zijn (bij de eerste 2 stappen we niet af) :

Palace of Fine Arts : het Paleis van Schone Kunsten werd oorspronkelijk gebouwd voor een tentoonstelling die gehouden werd om de voltooiing van het Panama kanaal en het herstel van de stad na de aardbeving en brand van 1906 te vieren.

Union Street Shopping : Pacific Heights en het aansluitende Marina District op een honderd meter hoge heuvel vormen een exclusieve en vooraanstaande wijk. Je kan er in de verschillende parken genieten van het prachtige uitzicht op de stad en de baai, gezellig kuieren langs de vele winkeltjes in Fillmore of Chestnut Street en een uniek zeeconcert meemaken aan het water. De koele zeebries biedt een aangename afkoeling in de vaak warme zomers van San Francisco.
In het Marina District ligt ook het Maritime Museum en nog een andere be"ziens"waardigheid : het Wave Organ, aan het eind van de golfbreker die voor Marina District ligt. Wetenschappers van het Exploratorium (wetenschapsmuseum) hebben er een soort van golforgel geïnstalleerd. Pvc-buizen die tot in het water zitten, produceren geluid door de constante beweging van het water. Het geluid is subtiel, maar de aandachtige luisteraar kan in alle stilte genieten van de muziek van de zee.

Lombard Street : is een lange weg gelegen tussen Embarcadero langs de kade van San Francisco en het Presidio Park aan de andere kant van het schiereiland waar het de hoofdbaan wordt voor het verkeer dat de Golden Gate Bridge op wil rijden. Heb je nog maar net je rijbewijs, dan denk je best twee keer na voor je Lombard Street inrijdt. Een stuk van de straat van slechts een huizenblok lang, telt acht haarspeldbochten en is immens steil. Lombard Street is daarmee de bochtigste straat ter wereld. Auto’s kunnen er alleen bergaf rijden en voetgangers zijn verplicht de trap te nemen. Wie er niet durft te rijden, gaat op zijn minst eens een kijkje nemen, want er is een enorme inspanning gedaan om er een groene en bloemrijke straat van te maken.








San Francisco is uiteraard ook de stad van de bijzonder steile straten, zoals we ze kennen uit talloze Amerikaanse TV-series en films.




Hier is het, om duidelijke redenen, verplicht om dwars op de rijweg te parkeren.



Alcatraz is soms heel prominent aanwezig, ook als we staan te wachten op de Cable Car.



 





Fisherman's Wharf : was lange tijd een heel drukke vissershaven. Vooral Italiaanse immigranten oefenden er het vissersberoep uit en vestigden zich dan ook in de buurten achter de haven. Nu nog varen er elke dag vissersboten uit, maar de nadruk ligt meer op toerisme. Naast vissersboten en visrestaurants zijn er een hele reeks attracties zoals een openluchtmuseum met historische schepen, een duikboot en een de toeristische Pier 39 vol winkels en eetgelegenheden. Van hieruit ook een schitterend zicht op Alcatraz.





Pier 39 : is een drukbezochte verzameling van winkels, restaurants en enkele attracties die gelegen zijn op een van de vele pieren aan de kade van San Francisco. De pier is ook bekend vanwege de kolonie zeeleeuwen die hier ieder jaar overwintert. In 1905 was Pier 39 een aanlegplaats voor vrachtschepen. In 1978 verplaatsten die activiteiten zich en Pier 39 werd aangekleed als een pittoresk vissersdorpje met tal van souvenirwinkels en speciaalzaken. Alles werd in werking gesteld om er een heuse toeristische trekpleister van te maken. De pier trekt vooral gezinnen aan, want de attracties zoals de twee verdiepingen hoge draaimolen en de achtbaansimulator zijn erg populair bij kinderen.







Hier kan je ook één van de bekendste attracties van San Francisco zien :

The Cable Car : het is de laatste handbediende kabeltram ter wereld die nog in gebruik is en het enige bewegende National Historic Landmarks. Het kabeltramsysteem maakt deel uit van de San Francisco Municipal Railway, of Muni waaronder het beter bekend staat. De tram berijdt twee routes van het stadscentrum, van Market Street (in de buurt van Union Square), naar Fisherman's Wharf en een derde route langs de California Street. De tram wordt omwille van de lage snelheid, het kleine verzorgingsgebied en de ritprijzen vooral door toeristen gebruikt. Er zijn 3 routes :

Powell-Hyde-route : begint op een draaischijf nabij de kruising van Powell en Market Streets. Van daar loopt de route langs Union Square verder over Powell Street en gaat vervolgens via Jackson Street (heenweg) of Washington Street (terugweg) naar Hyde Street. Via Hyde Street rijdt de kabeltram langs het hoogste punt van Lombard Street, om daarna uit te komen op een draaischijf nabij de kruising van Hyde en Beach Streets in Fisherman's Warf. Deze tram hebben wij ook genomen. We betalen 6 dollar per persoon om 5-10min op de buitenste trede te staan, maar wat maken die 6 dollar uit om dat ritje te kunnen maken in het meest iconische transportmiddel van San Francisco...


Powell-Mason-route : ook deze route begint op de draaischijf nabij de kruising van Powell en Market Streets, en ook deze route leidt via Powell Street langs Union Square. Daarna gaat de route via Jackson Street (heenweg) of Washington Street (terugweg) naar Mason Street. Vervolgens rijdt de tram door de wijk North Beach, waar via de diagonale Columbus Avenue een blok naar het westen wordt opgeschoven, om uit te komen in Taylor Street. Daar bevindt zich het eindpunt van deze lijn op een draaischijf bij de kruising van Taylor en Bay Streets.

California Street-route : deze route kent geen bochten en is de enige van de drie routes die gereden wordt met kabeltrams die geschikt is om in twee richtingen bediend te worden. Om deze reden wordt er voor de route door California Street geen gebruik gemaakt van draaischijven. Het oostelijke eindpunt bevindt zich nabij de kruising van California en Drumm Streets, dichtbij Market Street. Via onder andere de poorten van Chinatown en de Grace Cathedral leidt de route naar het westelijke eindpunt bij de kruising van California Street en Van Ness Avenue.

Op de hoek van Washington Street en Mason Street bevindt zich het Cablecarmuseum waar in het machinegebouw de grote wielen te zien zijn die voor de aandrijving van de kabeltram zorgen. Ook is hier veel te zien over de ontwikkeling en geschiedenis van de kabeltram.

De volgende busstop is Washington Square/Columbus : hier vind je oa North Beach en Little Italy : een gezellige buurt met geurige broodjeszaken, typische cafés. Andere bezienswaardigheden :


Bovenop de 87 meter hoge Telegraph Hill pronkt de 63 meter hoge Coit Tower. Hij is genoemd naar Lillie Hitchcock Coit, die haar geld na haar dood wegschonk aan de stad. De Coit Tower is vanuit bijna het hele oostelijke deel van de stad te zien en is een dankbaar herkenningspunt in San Francisco. De uit de kluiten gewassen gegroefde zuil heeft een uitkijkplatform waar je een ongelooflijk uitzicht hebt over de stad. Doe zeker ook eens de moeite om in de lobby van de toren naar de fascinerende muurschilderingen te kijken. Vijfentwintig schilders schilderden er in 1934 door een kritische bril elk een deeltje van San Francisco. Het resultaat is een boeiende muurschildering waarnaar je kan blijven kijken.

Levi's Plaza : Levi Strauss emigreerde tijdens de Gold Rush naar San Francisco. Hij wist dat hij niet veel kans had om goud te vinden, maar hij had een ander plan: spijkerbroeken. Die broeken waren veel steviger dan alle voorgaande broeken en was ideaal als werkbroek voor de mijnwerkers in de Sierra Nevada. Levi Strauss was zo de eerste fabrikant van spijkerbroeken en tot nu is het een van de meest toonaangevende jeansmerken ter wereld. Waar het hoofdkwartier van Levi Strauss was, werd in 1982 een plein aangelegd dat de geschiedenis van het bedrijf wou vereeuwigen. De blokken graniet en de waterstromen doen denken aan het landschap van de Sierra Nevada, waar de spijkerbroek groot is geworden.

De USS Pampanito is een onderzeeër met een enorme staat van dienst. In de Tweede Wereldoorlog bracht het samen met tien officieren en zeventig matrozen zes vijandige schepen tot zinken en doorstond het felle slagvelden in de Grote Oceaan. Een rondleiding brengt je naar de torpedokamer, de kleine kombuis en de officiersverblijven. Je zal merken dat je zeker niet claustrofobisch mocht zijn om deel uit te maken van de bemanning.

Embarcadero : hier vind je talloze bezienswaardigheden :
Hyde Street Pier : is een attractie die liefhebbers van historische schepen zeker zal bekoren. Sommige kan je niet enkel vanaf de kade bewonderen, maar je kan er ook aan boord gaan.


de Ferry Building : één van de meest iconische gebouwen. Het werd aan het einde van de 19e eeuw gebouwd als reizigersterminal voor de veerdienst. Voor veel mensen was de Ferry Building de enige ingang tot de stad. In de jaren '30 kwamen er per jaar zelfs meer dan vijftig miljoen mensen in het gebouw en was het indertijd één van de drukste terminals ter wereld. De Ferry Building met de herkenbare klokkentoren doorstond op het nippertje de brand van 1906 doordat brandweerboten het gebouw nat hielden met water uit de baai. Veerboten varen er nog altijd uit, maar tegenwoordig staat het gebouw vooral synoniem voor een leuke winkelervaring. In de lange hallen kan je er verse producten van vele delicatessenwinkels kopen of een hapje eten in een van de vele eettenten.

· het Museum of Modern Art is al in 1935 opgericht en had als doel het werk tentoon te stellen van hedendaagse kunstenaars. Het museum groeide uit tot een van de meest toonaangevende op wereldvlak en het bezorgde San Francisco dan ook de reputatie als centrum van moderne kunst. Je vindt het recht tegenover de Yerba Buena Gardens en je herkent het aan het modernistische design met de schuin afgesneden cilinder die boven het dak uitsteekt. Op zo’n 4.600 vierkante meter kan je er 23.000 kunstwerken gaan bewonderen. Het tentoongestelde werk gaat van schilderijen, sculpturen, architectuur, design tot audiovisuele kunst.

· Yerba Buena Gardens : een groot openbaar centrum met tal van faciliteiten. De bouw van het Moscone Center was het startsein voor het gigantisch bouwproject dat de verpauperde buurt moest opwaarderen. Het grote conferentiecentrum is een populaire congres- en expositieruimte in de stad. Voorts werden er nieuwe huizen, hotels, musea, galerijen, winkels en restaurants gebouwd. De tuinen zijn een welkome groene afwisseling.

· Powell Street Cable Car Turntable : de cable-car-lijnen Powell-Hyde en Powell-Mason eindigen hun rit op de hoek van Powell Street en Market Street. Ze voeren je naar Nob Hill, Chinatown en Fisherman’s Wharf. Deze trams rijden maar in één richting, dus op de eindhalte moeten ze gedraaid worden om terug te kunnen keren. Dat gebeurt op de Cable Car Turntable. Eerst moeten de passagiers uitstappen, dan wordt de tram op de schijf geduwd en de conducteur en de gripman, de bestuurder, duwen de tram tot hij in de juiste richting is gedraaid. Het unieke schouwspel vindt plaats in een gezellige buurt met straatmuzikanten, winkelende voorbijgangers, toeristen en werkende mensen.

· Bank of America : door de vele aardbevingen is het niet vanzelfsprekend om wolkenkrabbers te bouwen in San Francisco. Toch riskeerde de Bank of America er een 51 verdiepingen hoog bankkantoor te bouwen. Het is een fraai met graniet beklede gebouw dat met het restaurant op de bovenste verdieping een pareltje in handen had. Je kon er overheerlijk dineren met een zicht op het drukke stadsleven en de baai, maar sinds 1 januari 2010 sloot het de deuren.

· Transamerica Pyramid : is, met zijn 260m, het hoogste gebouw in San Francisco. De gebouw heeft 48 verdiepingen en doet denken aan een piramide door zijn driehoekige vorm. De bewoners van San Francisco vonden het bouwwerk bij de opening in 1972 maar niks, maar tegenwoordig hebben ze het bestaan ervan aanvaard. De Pyramid is vakkundig bestand tegen aardbevingen door een speciale fundering en een elastische buitengevel die de schokken kunnen opvangen. Aangezien het niet bestand is tegen terroristische aanslagen, is het gebouw sinds 11 september 2001 dicht voor het publiek.


· het meest ambitieuze bouwproject van de stad is zonder twijfel het Embarcadero Center. Men heeft er tien jaar over gedaan om het gigantische complex te bouwen en het resultaat mag er zijn. De centrale open ruimte is populair om te lunchen en om in de zon te zitten en de vier hoge torens steken 35 tot 45 verdiepingen boven de plaza’s uit. De lobby is echter het meest de moeite waard. Daar is een zestien verdiepingen hoog atrium gemaakt met een gigantisch kunstwerk en glazen liften die je naar het roterende restaurant Equinox brengen. Het center biedt plaats aan vele kantoorruimtes, winkels en restaurants en is heel populair bij de lokale inwoners.


Chinatown en Nob Hill : liggen vlak naast elkaar en toch zijn ze enorm verschillend. In Nob Hill kom je terecht in de wereld van de eerste miljonairs van San Francisco. Hun huizen zijn weliswaar vernield door de ramp van 1906, maar de stijlvolle en peperdure hotels herinneren aan de pracht en praal van de wijk op het einde van de negentiende eeuw. Chinatown is dan weer een typisch voorbeeld van een kleurrijke Chinese wijk in een grootstad. De architectuur is grotendeels Amerikaans getint, maar de decoratie, afwerking, etalages, winkels en uithangborden maken er een op en top Chinese buurt van. San Francisco’s Chinatown is niet enkel het oudste maar ook het beroemdste en grootste Chinatown in de Verenigde Staten. Dankzij de vele fel versierde gebouwen en de talrijke tempels is dit gebied ook een van de grootste toeristische toppers van de stad. Deze clash van stijlen maakt van Chinatown en Nob Hill een interessante en veelzijdige omgeving waar je je niet snel zal vervelen.

Union Square : de Amerikaanse Burgeroorlog was een strijd tussen de noordelijke staten van Amerika en de zuidelijke. San Francisco kreeg sympathie voor de noordelijke staten, de Union, door de vele demonstraties die altijd op hetzelfde plein werden gehouden. Later werd dat plein tot Union Square omgedoopt. Het ligt centraal in de winkelbuurt van San Francisco op de grens met het Theater District. Winkels als Macy’s, Sak’s Fifth Avenue, Neiman Marcus en Gump’s zijn er niet vreemd. Het is het derde grootste winkelgebied van de Verenigde Staten. Voorts staat het beroemde Westin St. Francis hotel er en in het midden van het plein een beeld van Victoria. Dat is een monument voor de herdenking van de overwinningen van Admiral Dewey bij Manila Bay in de Spaans-Amerikaanse oorlog van 1898.

Wat een fantastisch mooi plein is dit, en al helemaal in de kerstperiode met al zijn lichtjes en de gigantische kerstboom. Macy's is schitterend verlicht en mijn oudste zoon wordt helemaal lyrisch als hij de "originele" Victoria's Secret shop ziet. Daar moet absoluut binnen gelopen worden en we krijgen hem amper nog terug mee naar buiten...






Volgende halte : de gigantische Apple Store waar nu mijn jongste zoon niet meer weg te krijgen is. Hij was al van plan om een nieuwe iPod te kopen en waar kan hij dat beter doen dan hier, in Apple's hometown...



De laatste halte van de bus is Fulton Street : Japantown : ongeveer 12.000 Amerikanen van Japanse afkomst wonen hier. De bezoekers krijgen bezoekers de kans om te genieten van de japanse cultuur, winkels en restaurants. JapanTown is vooral bekend vanwege de grote pagode die in de jaren 1960 werd opgetrokken.

Om een stad, binnen een korte tijdspanne, zo goed mogelijk te verkennen vinden we nog altijd die hop-on hop-off bussen het ideale middel. We hebben die vroeger ook nog in andere steden gedaan en telkens was dit een voltreffer.

Om 19u20 nemen we opnieuw de BART richting luchthaven om de huurauto te gaan ophalen bij Alamo. We mogen kiezen uit een ganse rij SUV's en we nemen er de van alles snufjes voorzien Kia Sorrento.

Op weg naar het hotel stoppen we nog bij een Best Buy om een Kindle Paperwhite te kopen voor een vriend en in de buurt gaan we eten. Eindelijk...want de ganse dag geen minuut tijd gehad...en enkel een gigantische milkshake gedronken bij Fischerman's Warf.

We hebben een fantastische dag gehad. San Francisco is echt een heel mooie stad, op mensenmaat, en in niets te vergelijken met bvb Los Angeles.

Het is inmiddels na 22u en we snakken naar ons bed, maar ik wil eerst, plichtbewust, de blog bijwerken. Dus wordt de code op de kluis ingetikt om de laptop te nemen, maar....die reageert niet. Mijn oudste zoon gaat naar de receptie en de brave man zou direct komen. 15 min later nog altijd niets en pa besluit de, niet meer zo brave, man op te bellen, geen reactie echter...Dus nogmaals naar beneden en mijn zoon komt mij met angstogen vragen om mee te komen naar beneden vermits de man op de grond ligt te bloeden. Dat is al niet direct mijn favoriet bezigheid, bloed zien, maar uiteraard ga ik toch kijken en daar tref ik inderdaad een niet al te fraai beeld aan : de man ligt, hevig bloedend aan het hoofd, op de grond en weet amper nog van iets. Hij reageert bijzonder verward en wil voortdurend rechtstaan. Hij is echter zo versuft dat we hem dat verhinderen. We bellen 911 (nooit gedacht dat ik dat ooit zelf zou moeten doen) en binnen de 5 minuten komen 6 kleerkasten van police officers binnengestapt. Elk zijn ze voorzien van een wapenarsenaal waar de gemiddelde Mexicaanse drugskartel-militie jaloers zou op zijn. Daar wil je dus absoluut geen ruzie mee hebben...
Ook zij krijgen niets uit de man en bellen de paramedics en ook zij zijn direct ter plaatse. Uiteindelijk worden de videobeelden nagezien en daaruit blijkt dat hij gewoon gevallen is. Daarbij was hij met zijn hoofd op een tafel terecht gekomen en was zijn bril gebroken waardoor er stukjes glas in zijn hoofd zaten, vandaar dus het vele bloed. Hij wordt voor verzorging meegenomen naar het ziekenhuis.

Ondertussen is onze safe nog altijd niet open en ook zijn vervanger slaagt er niet in. Om middernacht gaan we slapen.

--> update : als we op 24 juni 2013 inchecken in hetzelfde hotel vernemen we dat de arme man enkele dagen later in het ziekenhuis overleden is aan een tweede beroerte.

Overnachting in : Howard Johnson Express San Bruno

Aantal gereden km : 5